ممکنه شما هیچ وقت احتیاجی پیدا نکنین که خودتون یک دفترچه راهنمای بازی بنویسید، ولی دونستن اینکه چه چیزهایی برای یک راهنمای خوب مهمه، هم باعث میشه نگاه تحلیلگرتری به بازیهایی که برخورد میکنین داشته باشین، و هم به نظر من در اینکه بازی رو بهتر بتونین به بقیه یاد بدید و حتی در تهیه راهنمای چیزهای دیگه هم، غیر از بازی، ذهنتون را باز میکنه. یک دفترچه بازی خوب در سه زمان خوب بودن خودش رو نشون میده، وقتی که میخواید خودتون برای اولین بار بازی رو یاد بگیرید، وقتی که میخواید بازی رو به بقیه یاد بدید، و وقتی که در بین بازی براتون سوال پیش میاد و میخواید جوابش رو پیدا کنید. من ده تا از نکته هایی که برای یک دفترچه بازی خوب مهم هستند رو با استفاده از مطلب این مقاله اینجا آوردم:

1- هدف اول شما باید این باشه که هدف بازی رو مشخص کنید.

این ممکنه خیلی واضح به نظر بیاد، ولی خیلی مهمه که هرچه سریعتر هدف بازی و نحوه برنده شدن رو به خواننده بگید. هیچ چیز بدتر از این نیست که آدم تا نصف راهنما رو بخونه و همه ساز و کار بازی رو یاد بگیره، ولی هنوز ندونه که همه این کارها رو برای چی میکنه. بازی شما از تکنیک خیانت بازیکنها به هم استفاده میکنه؟ خیلی هم عالی! ولی اصلن چرا باید بازیکنها به هم خیانت کنن؟ چه ارتباطی بین این مکانیزم و هدف بازی وجود داره؟ اگه خواننده هنوز هدف بازی رو ندونه نمیتونه بین مکانیزمهایی که توضیح میدین و هدف بازی ارتباط برقراره کنه. پس هرچه زودتر در راهنماتون هدف بازی رو به خواننده تون بگید.

2- از قصه بازی به اندازه لازم، و نه بیش از اندازه، استفاده کنید.

توضیح داستانی که بازی میگه لازمه و باعث میشه خواننده ارتباط حسی بهتری با بازی برقرار کنه. منتها نباید دفترچه راهنماتون به کتاب قصه ای تبدیل بشه که خواننده برای پیدا کردن قوانین بازی باید لابلای پاراگرافهای قصه شما بگرده تا پیداشون کنه. بهتره در ابتدا خلاصه ای از قصه بازی بگید و بعد تلاشتون این باشه که ارتباط بین مکانیزم بازی و قصه بازی رو هرجا که مناسبه و لازمه توضیح بدید. اگه دوست داشتید که بیشتر در مورد قصه بازی و داستان گذشته شخصیتهای بازیتون بگید میتونید در آخر دفترچه راهنما بخشی رو به این اختصاص بدید.

3- راهنماتون لیستی از اجزای بازی داشته باشه.

گذاشتن لیستی از اجزای بازی با توضیح کوتاه (و ترجیحن با تصویر) در هنگام خوندن یا مرور قوانین خیلی کمک میکنه. اگه در قانون مثلن نوشته شده «کارتهای حمله»، و شما یادتون نمیاد کدوم کارتها، کارتهای حمله هستن و این کارتها چه شکلی هستن، با یه نگاه سریع به لیست اجزا میشه مشکل رو حل کرد.

4- اول توضیح کلی بدید و بعد سراغ جزئیات برید.

از همون اول شروع به توضیح جزئیات قوانین بازی نکنید. اول یک دید کلی از بخشهای بازی و چگونگی انجام نوبتهای بازیکنها و حرکتهاشون در نوبتشون بدید و بعد شروع به توضیح جزئیات قوانین بکنید. خواننده وقتی بدونه قانونی که توضیح میدید در کجای ساختار کلی بازی قرار گرفته خیلی راحت تر اونو یاد میگیره.

5- کارهایی که میشه انجام داد رو توضیح بدید،  نه کارهایی که نمیشه انجام داد.

وقتی که قوانین رو توضیح میدید، اشاره کنید که بازیکنها چه کارهایی در نوبتشون میتونن انجام بدن. توضیح حالتهای استثنا و کارهایی که در شرایط خاص نمیتونن انجام بدن رو تا حد ممکن بذارین برای یک بخش جداگانه در آخر قوانین (مگر اینکه این محدودیت برای درک قانون بازی خیلی مهم باشه.. یادآوری مرتب کارهایی که بازیکن نمیتونه انجام بده برای خواننده بیشتر گیج کننده است.

6- مبهم نباشید!

وقتی که یک قانون رو توضیح میدید، تا حد ممکن در توضیحتون دقیق باشید. اینکه خواننده توضیح شما رو چندبار بخونه و دقیقن نفهمه منظورتون چی بوده، یا اینکه از توضیح شما چندتا برداشت متفاوت بشه کرد، حسابی روی اعصاب خواننده میره. و البته برای کمک کردن به این مساله میشه از نکته بعدی کمک گرفت، که میگه:

7- از مثال استفاده کنید.

برای هرچیزی که احتمال کمی هم میدید ممکنه واضح نباشه مثال بیارید. ممکنه فکر کنید نحوه انجام فلان حرکت واضحه و هر نفر با هوش متوسط هم متوجه میشه. پس لطفن منو خنگ حساب کنید و برام یه مثال بیارید! اگه توضیح شما کافی بود از روی مثال رد میشم، ولی اگه یه روز تازه از ترافیک شهری برگشته بودم و مغزم کار نمیکرد، برای اون مثال ازتون بینهایت ممنون خواهم بود.

8- یادآوری کنید.

از یادآوری کردن اجتناب نکنید. اگه قانونی رو قبلن توضیح دادید، ولی در صفحه بعد به جایی میرسید که خواننده باید حواسش به اون قانون باشه، دوباره یادآوریش کنید. کافیه بنویسید «یادآوری:» و بعد به خواننده بگید که حواسش به اون قانون گفته شده باشه. این مخصوصن برای بازییهایی که قوانین خرده ریزه زیادی دارن خیلی مهمه.

9- توضیح نحوه آماده سازی یادتون نره!

یکی از بزرگترین اشتباهاتی که ممکنه موقع تهیه راهنمای بازیتون بکنید اینه که نحوه آماده سازی بازی رو جا بندازید. خیلی وقتها این اولین بخشیه که بازیکن میخونه و انجام میده، و بعد که بازی آماده شد تازه میره سراغ بقیه توضیحاتتون که بخونه و از بازی سر در بیاره. خیلی خوبه، و میتونم بگم حتی ضروریه که توضیحتون به همراه تصویری از وضعیت اولیه بازی باشه.

10- مرجع برای زمان بازی کردن

بهتره دفترچه بازیتون صفحه ای داشته باشه (مثلن در انتهای دفترچه) که یک بار کل مراحل و قوانین بازی رو خیلی خلاصه یادآوری کنه. این مرجع در زمانی که مثلن بعد از چند ماه قراره بازی دوباره روی میز گذاشته بشه خیلی مفیده و با یک نگاه بهش میشه زحمت خوندن تمام دفترچه راهنما از اول رو کم کرد.

خب، اینها بعضی از مهمترین چیزهایی بود که موقع تهیه راهنمای بازی باید بهشون توجه کنید. هرچه قدر هم که آدم دقیقی باشید، باز هم به احتمال زیاد راهنماتون بدون اشکال نخواهد بود. پس خوبه که راهنماتون چندین بار بازخوانی بشه. و مهم اینه که بازخوانی توسط خود شما خیلی به درد نمیخوره، اگه شما یکی دوبار اول یک مشکل رو نبینید، احتمالن بارهای بعد هم نمیبینید. دفترچه تون رو بدید به یک نفر دیگه بازخوانی کنه، و ترجیحن به کسی که خودش هنوز بازی رو بلد نیست، و ببینید آیا اون با خوندن دفترچه به راحتی بازی رو یاد میگیره یا نه. ( و لطفن، در این مرحله مهربونیتون گل نکنه که بخواید خودتون شخصن بخشی رو که واضح نیست براش توضیح بدید! بذارید مشکلات دفترچه تون خودشون رو نشون بدن.)